HVERSU LENGI ER HÆGT AÐ NÍÐAST Á ALMENNINGI ÁÐUR EN FÓLK GEFST UPP?

þegar fréttir berast af fjölda uppboða eins og þessi hér, velti ég því alltaf fyrir mér hvaða aðstæður liggja þar að baki.

• Hversu margir hafa misst vinnuna?
• Hversu margir heilsuna?
• Hversu margir vinna eins og brjálæðingar en áttu engan séns á að halda í við stökkbreytt verðtryggð lán?
• Hversu margir hafa flúið land og skilið skuldirnar eftir?

... að ekki sé minnst á stóru spurninguna ... HVERSU LENGI ER HÆGT AÐ NÍÐAST Á ALMENNINGI ÁÐUR EN FÓLK GEFST UPP?

315 fasteignir seldar á nauðungaruppboði

"Geggjað krípí" níðingur verndaður af biskupi

Loksins hefur Karl Sigurbjörnsson gefist upp á að bíða eftir að þetta ljóta mál sem hann klúðraði myndi blása hjá. Eins og íslenskir þingmenn hefur hann trúað því hingað til að gamla góða þöggunin myndi virka og á endanum myndi fólk gleyma þessu og hann gæti farið á spjöld sögunnar sem hver annar 'saklaus' biskup.

Með hylmingunni hefur þú Karl, gert þig samsekan Ólafi Skúlasyni í hans ofbeldi og vanvirðingu gagnvart konum og börnum.

Ólafur Skúlason fermdi mig og flest mín bekkjarsystkini í Bústaðarkirkju nítjánhundruð áttatíu og eitthvað. Þeir sem stóðu sig sérstaklega vel í fermingarfræðslunni fengu þann vafasama heiður að vera boðnir heim til Ólafs í pulsupartý (sem er frekar kaldhæðnislegt í dag). Í fyrsta sinn á æfinni hafði ég enga löngun til að standa mig og mætti bara rétt nægilega mikið til að fá að fermast. Ekki vildi maður ýfa neinar fjaðrir á þessum árum með því að sleppa fermingunni. Okkur vinkonunum fannst Ólafur vera "geggjað krípí" og vildum helst ekki vera nálægt honum. Það kom mér sannarlega ekki á óvart þegar ásakanir á hendur honum um kynferðislegt ofbeldi fóru að berast, en viðbrögð Karls og annarra forsvarsmanna kirkjunnar hafa líklega sett smiðshöggið á það vantraust og andúð sem ég hef gagnvart trúfélögum í dag. 

Sögulega má sjá að trúfélög snúast um að berja niður og kúga lýðinn á sama tíma og viðkomandi trúfélag sölsar undir sig veraldlegan auð og völd. Breyskir menn innan kirkjunnar hafa misnotað trú hinna veikburða til að komast yfir það sem þeim henntaði, gagnrýnislaust, því þetta voru jú fulltrúar gamla Guðsins með hvíta skeggið sem sat á skýinu. Hver neitar Guði?

Obeldið er því algert í krafti Guðs almáttugs!

AMEN

Karl lætur af embætti

Íslensku hjálparsveitirnar einstakar í heiminum - TAKK FYRIR!

Íslenskar hjálparsveitir eru fjármagnaðar aðallega af frjálsum framlögum almennings og fyrirtækja, auk sérstakra söfnunarátaka svo sem sala neyðarkallsins (neyðarkonunar í ár) og flugeldasala. Eftir því sem ég best veit er hvergi annarstaðar í heiminum sambærilegt kerfi. Neyðarhjálp er yfirleitt sinnt af her (hermönnum) viðkomandi lands, sem einskonar 'aukaverkefni' manna á fullum launum við þjálfun með allan búnað borgaðan af viðkomandi ríki.

Á Íslandi er ekki her sem slíkur þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir Björns Bjarnasonar, fyrir utan 15-20 manna hóp sem sinnir friðargæslustörfum, en það er efni í annað blogg ... 

Við stöndum frammi fyrir hrikalegri og hættulegri náttúru landsins, mikið af óbyggðum og erfitt veðurfar á vetrum, já og sumrum stundum líka. Ferðaþjónustan er sívaxandi og ferðamenn, oftar erlendir en einnig íslenskir oft vanbúnir til útivistar og óvanir fjöllum og jöklum. 

Við stöndum frammi fyrir óveðrum sem rífa af þakplötur og feykja óvörðum trambolínum út um allar trissur. 

En þegar neyðin er stærst er hjálpin næst. Fjöldi sjálfboðaliða er reiðubúinn með augnabliks fyrirvara að yfirgefa heimili og vinnustaði til að ganga á fjöll og firnindi til leitar eða aðstoðar. Ekki nóg með það, heldur sjá flestir sjálfboðaliðar alfarið um að kaupa og viðhalda eigin búnaði og fatnaði auk þess að sinna fjáröflun fyrir starf sveitanna. Í hverju útkalli eru sjálfboðaliðar að hætta lífi og limum fyrir okkur hin sem sitjum heima við tölvuna og vildum gjarna finna leið til að sýna þakklæti.

Höfum þetta í huga þegar við kaupum flugeldana í ár!

Leit á jöklinum haldið áfram

Smá von fyrir lýðræðið meðan kjörnir fulltrúar meiga enn tjá sig

Manni blöskrar þessi Ameríski fílingur að allir séu að kæra hvorn annan út og suður. Blaðamenn eru kærðir fyrir, að manni finnst, fullkomlega eðlilega gangrýni á spillingu og svik. Ekki er nóg með kærurnar heldur er það blaðamaðurinn sjálfur sem ber kostnaðinn en ekki ritstjóri eða fjölmiðillinn sjálfur.

Vissulega þurfum við að koma fram við hvort annað af virðingu EN fyrr má nú aldeilis fyrr vera, að hafa af bláfátækum blaðamönnum aleiguna fyrir ummæli um forríka bankaræningja.

Ef kjörnir fulltrúar geta ekki tjáð sig er alveg ljóst að þeir geta ekki sinnt sínu starfi, þessi dómur gefur því smá von um vott af lýðræði!

Kjörnum fulltrúum ber að tjá sig

Þorgerður Katrín fékk 1.900 milljónir afskrifaðar - óflekkað mannorð?

Þorgerður Kartrín ásamt manni sínum fær yfir 2% af öllum afskriftum heimilanna í landinu eða 1,9 milljarða af þeim 172,6 sem sem afskrifaðir hafa verið frá efnahagshruninu.

Nú er öllum lýðnum ljóst að það sem þingmaðurinn okkar gerði, stenst lög. Það fellur undir flokk sem allt of margir þingmenn eru í þessa dagana, löglegt en siðlaust.

Í 34. grein stjórnarskrárinnar segir að kjörgengir til Alþingis séu þeir sem hafa óflekkað mannorð.

En hvað er ÓFLEKKAÐ MANNORÐ? Hingað til hefur sú skilgreining verið höfð um alla þá menn sem ekki er búið að sakfella fyrir glæpi i dómstólum landsins eða fengið uppreisn æru þrátt fyrir slíkt athæfi. En sú skilgreining hefur skilað okkur Árna Johnsen á þing auk annarra sem ég get ekki annað en flokkað sem illa siðspillta einstaklinga.

Það er kominn tími til að endurskilgreina ÓFLEKKAÐ MANNORÐ!

ALLAR TILLÖGUR VEL ÞEGNAR!  

Lánaniðurfærslan 172,6 milljarðar

Grasrótarmiðstöðin tekur til starfa

Stofnun Grasrótarmiðstöðvarinnar hefur gefið grasrótarstarfi landans byr undir báða vængi. Hingað til hafa Íslendingar upp til hópa tuðað heima við eldhúsborðið, án þess að vera með virka þáttöku í því grasrótarstarfi sem á sér stað hjá hinum ýmsu hagsmuna og þrýstihópum, um bætta hagsmuni almennings. Þeir eru samt sem áður að sjá í síauknu mæli að breytingar gerast þegar fleiri standa saman. Að hvert og eitt okkar skiptir miklu máli í baráttunni fyrir mannsæmandi framtíð í þessu litla landi.

Það er mikið og stórt skref að forsetinn hvetur fólk til þátttöku grasrótarstarfi. það er samt í raun mjög eðlilegt að forseti lýðræðisþjóðar hvetji þjóð sína til að vinna í virku lýðræði.

Ég frétti að tveir fjölmiðlar hefðu verið viðstaddir, Svipan og grískir kvikmyndagerðarmenn að vinna heimildarmynd. Ég fagna því að sjá umfjöllun á þessu hér á vef morgunblaðsins, sem má líklega þakka forsetanum frekar en áhuga miðilsins á grasrótinni.

Ég velti því fyrir mér hvort einhverjir og þá hvaða þingmenn mættu á fundinn ... eða er þeim skítsama hvað grasrótin er að gera?

 

 

Forsetahjónin hjá grasrótinni

Stóra skúbbið - BJARNI BEN BAÐAR SIG!

þvílík dásemdar framboðsgrein. Nú er sem sagt ljóst að Bjarni Ben baðar sin OG stundar líkamsrækt, hann setur líka stundum eitthvað í hárið

Mikið er hann Bjarni heppinn að eiga þetta fína bakland hjá mogganum í erfiðri kosningabaráttu!

Þekkir engan sem lítur ekki í spegil

Plástur á opið beinbrot

Rétt eins og tilgangslaust er að setja plástur á opið beinbrot, nema að sinna brotinu sjálfu fyrst verða svona plástrar og reddingar til lítilla bóta fyrir fjölskyldurnar í landinu. Við þurfum varanlegar lausnir og framfærslu sem hægt er að lifa af!

Við erum með fullt af plástrum, ýmist frá ríki, sveitafélögum, eða þegar fólki blöskrar, frá einkaaðilum eins og Fjölskylduhjálp Íslands sem gefur plástra í formi matargjafa með söltuðu kjötfarsi og kartöflum viku eftir viku því það er ódýrasti matur sem hægt er að kaupa og margir munnar sem þarf að metta á litlu sem engu fjármagni ... 

Hækka framlög til vaxtabóta

Auglýsi eftir fagmennsku í skipulagningu vegaframkvæmda

það er vissulega að bera í bakkafullan lækinn að fara að tjá sig um gerð Vaðlaheiðargangna og fjármögnun þeirra, en umræðan er á svo miklum villigötum að ég ætla að falla í þá gryfju að koma mínu sjónarmiði á framfæri.

1. Í fyrsta lagi er ekki verið að tala um að fjármagnið sitji nú ónotað í ríkissjóði og nú eigi að sóa því í eitthvað annað en grunnþjónustu. Um er að ræða lántöku sem greiða á með veggjaldi, áhrifin á ríkissjóð eru því enginn í raun, ef útreikningar standast.

2. Forsendur útreikninga er sjálfsagt að fara vel yfir og er ég ákaflega hissa á ráðherra að leggja þetta mál fram að órannsökuðu/óstaðfestu máli. Aftur á móti verður að gagnrýna málfluttning sumra þingmanna sem grípa tölur ýmist úr lausu lofti eða vísa í tölur frá FÍB sem þegar hafa verið hraktar með sannarlegum hætti auk þess sem samfélagsleg hagkvæmni og aukin atvinna við framkvæmdir koma í raun þarna ofaná.

3. Forgangsröðun vegaframkvæmda er alltaf álitamál og hverjum finnst sinn fugl fagur í þeim málum. Við sem búum á landsbyggðinni og vitum hvað samgöngur geta verið varhugaverðar, með háum fjallvegum og ófærð á vetrum finnst það liggja í hlutarins eðli að hér verði að gera göng sem allra fyrst. Þeir sem búa á höfuðborgarsvæðunu vita að flest umferðaslys verða þar sem byggðin er þéttust og telja þvi eðlilegt að mun meira verði lagt í vegaframkvæmdir þar. Ég tek algerlega undir með Þóroddi Bjarnasyni sem kallar á fagmennsku í skipulagningu framkvæmda með öll sjónarmið að jöfnu án hagsmunapots. 

4. Pólitík og kjördæmapot á engan samastað með framkvæmdum sem snúast um öryggi og fagmennsku með eins mikilli hagkvæmni og völ er á. Vegagerðin ætti að geta unnið óháð pólitík að því að gera íslenska vegakerfið gott fyrir alla notendur þess.

Endurskoði forsendur ganganna

Glatað efnahagskerfi

Það er alveg ljóst að það efnahagskerfi sem við búum við í dag er gersamlega glatað! Heimurinn mun ekki ná jafnvægi fyrr en núverandi kerfi er lagt af og nýtt tekið upp. AGS berst nú með kjafti og klóm til að viðhalda gömlu ónýtu kerfi með sérstökum stuðningi Íslenskra stjórnvalda. Það eina sem mun ávinnast með þessari baráttu er framlenging á dauðastund núverandi kerfis. 

AGS er í stöðu til að móta nýtt kerfi og koma því á koppinn, en mun líklega halda áfram að neyða lönd á sömu braut þar til heimurinn er allur kominn í stöðu þriðja heims ríkja, sem gæti gerst innan örfárra áratuga ef áfram heldur sem á horfist.

Lagarde óttast „glataðan áratug“